29 Kasım 2013 Cuma

Seçme Şiirler

Şimdi Biz

Şimdi susalım sevdiğim, dalgalar konuşsun
Beşiktaş sahilinden alsın hıncımızı

Hasret her geçen saniyede yüreğimizi yakmıştı ya...
Bitanem elimi tut şimdi
İstiklal caddesindeki kalabalık düşünsün yalnızlığı

Canım biz yine susalım, klarnetçi konuşsun
Dağlasın yüreğimi
Bundan sonra tüm şarkılar bana düğünümüzü hatırlatır
Biz şimdi kalalım
Vapur yol alsın
Kavuştursun sevenleri...


Münezzeh

Seninle tek bir an
Bu dünyayı yaşanabilir bir yer haline getirdi
Şimdi dileyin benden ne dilerseniz hey hat...
Beni ben yapan ve sana dokunmamı sağlayan ne varsa...
Kaçırdığım otobüs, eve giren hırsız, arkadan konuşan komşumuz...
Bu dünyadaki tüm güzellikler sana olan sevgimde buluştu sanki
Öyle aşığım ki sana...
Yüreğim dünyadaki dertleri yuttu
Öyle güzel gülümsedin ki...
Dün gece yeniden doğdu güneş..
Sevdiğim 24 Eylülden beri
Belki Can Yücel değilim ama
Candan yürek ile yüce bir aşk büyütüyorum koynumda
Mecnun değilim çölleri aşmadım
Haddim değil dağları delemem Ferhat gibi
Ama ben seni zamandan münezzeh severim...



Yalnızlık Değil Sensizlik

Gittin ya
Aslında sadece ben değildim hasret çeken...
Çay içtiğin bardak mesela
Dün geldiğimde çatlamıştı
Yorgan
Sarılanı olmayınca kendini yerlere atmıştı
İstanbul'da hava kapalı nedense, yağış bekleniyor
Evdeki adam garibim
Resimlerine bakıyor, eşyalarını kokluyor
Hayallerini senin güzelliklerinle süslüyor.
Ne gözlerinin ne ellerinin
Ne de o güneş açtıran gamzelerinin yerini hiç bir şey tutmuyor!
Yalnızlık değil bu satırları yazdıran
Sensizlik
Seni seviyoruz...


Beni Ben Yapan

Dost Candır,
Dost beni ben yapan
Bir varoluş hikayesidir ya dostluk
Hani sırtını yaslarsın

Bazıları ne acı anlayamazlar
Halbuki
Gören kahverengi gözler, bakmayı öğrenmiştir
Kulakların kabullenemediği sesleri sana aşılamıştır

Eğri duran belini düzeltmiştir belki kim bilir
Velhasıl dost
Doğumgünüm ya bugün
Beni ben yaptın ya
Allah benim ömrümden alıp sana versin


Kim Bilir?

Sevenler ve sevilenler,
Yalnızlar ve yalnızlar,

Yalnızlık dil, din, ırk, renk ayrımı yapmadan sarar ruhunu
Kavuşmak en büyük belirsizliktir hayatta
Evrende sadece biz mi varız yada maymundan mı geldik soruları önemsizdir!
Sadece daha adını bilmediğin, yüzünü bile görmediğin birini
Delicesine merak etmektir
Çaresizce tesadüflere heyecanlanmaktır.
Bu belirsizlik içerisinde özlem geçen şarkılarda hüzünlenebilir
Belki de aşık olmayı özlemiştir
Kim bilir?

26 Kasım 2013 Salı

Neden Mr. Anderson Neden? (Yaşamla İlgili Spoiler İçerir!)

Adem dünyaya yalnız gelmişti... Adem'den hemen sonra büyük ihtimal NEDEN? sorusu yaratıldı... Ve sordu Adem...

NEDEN?


Ne Neden? diye sorma şimdi... Kafandaki NEDEN sorusunu estetik olmayan bir operasyonla aldırmak istiyorsun biliyorum... Bu yaptığın şeyi diyorum NEDEN yapıyorsun? Bu yapmadığın şeyi diyorum aslında NEDEN yapmıyorsun? NEDEN ordasın yada değilsin? Adem mi? Bu soruyu paylaşabilsin diye Havva yaratıldı birlikte elma falan yediler, onların torunları halen bu sorunun peşinde...

Farkında mısın?

Bu soruyu sormak için kansere yakalanmana, sakat doğmana, sevgilinden ayrılmana, aç kalmana, herşeyi satın alabilecek kadar zengin olmana gerek yok... Var olman yeterli...

Ben Varım!



Çevir sayfalarını yaşamın, kitabı yaşa
Keşfetmenin en güzel şey olduğunu kelimelerde bulacaksın.
Oku

Aç kulaklarını Ey Dost, seste kaybolacaksın,
Diğer duyguların çalışmayacak, Odaklanacaksın
Dinle

Bilmek...
Gerçekten bilmek,
Ayağının olduğunu bilmek mesela
Ayakkabısız kalınca ağlamayacaksın!
Anla

Engel değil basamaktır
Sadece konuşmayacak, her bir zerrenle göstereceksin
Hücrelerin dile gelecek, manayı sözcüklere dökecek, susmayacaksın
Anlat

Farkına varacaksın sonunda!
Zamansız bir mekanda yolcu olduğunu
Sonunda!
Mükemmel bir hiç olacaksın.
Hakikat

Hangisi Sen?


İnsandan bahsediyorum... Herşeyiyle tüm bilim dallarına kaynak olan, hala tam olarak anlaşılamayan, ama derinlerine indikçe hayranlıklar uyandıran insan... Ne yapacağı asla kestirilemeyen, anlaşılmaya çalışıldıkça daha da karmaşıklaşan insan...


Sıkıntıları, sevinçleri, aşkı ve nefretiyle göz kamaştıran insan!

Sen nasıl oldu da hiç oldun?
Nasıl oldu da bu kadar mükemmelken bir hiçe dönüştün?
Yoksa mükemmelliğe ulaştında mı hiçim dedin?

Daha gerçekten neden ve nasıl mükemmel olduğunu kavrayamadan mükemmel zannettin kendini, yukardan bakmaya başladın... Hiçlikle mükemmellik arasında gidip gelen insanoğlu, neye ulaşmaya çalıştığını anlamaya çalışırken -hiç olamayan- diğer insanların nazarlarına mı geldi yoksa? Unvanlar mı yüklediler sana? mükemmel mi dediler, mükemmelliğin ne demek olduğunu bilmeyenler... Aynanı mı düşürdün yoksa, sana herşeyini gösteren...

Bu bilgi, sevgi, nefret sonsuzluğunda kayboldun, arayışa geçtin yalnızlığınla, nereye baktıysan bulamadın sorunun cevabını, demediler mi sana arasanda bulamazsın, demediler mi ölümsüzlük kaynağı aradığın şeye ulaştığında değil, arayış şeklinde sana gelecektir... İnsanoğlu anlaşılmaz işte tam hiç olduğunu anlayacakken, bunun farkına varmış olmanın getirdiği korkuyla nasıl da mükemmel dedin kendine?

Mükemmel bir Hiç


Ne olacak sandın? Ne ölümsüzlüğe ne de aradığına ulaşabilirsin, sadece arayabilirsin, ararken sana unvanlar verirler dikkat et aynanı düşürüverirsin... Yine mükemmel derler sana hiç olduğunu bile bile mükemmelim dersin hiçliğini kaybedersin...

İnsanoğlu şu kısacık, -sonrasında ne olacağını blmediği sadece ne anlatıldıysa onu yaşadığı- dünyadan göçüp gidecek, hiç olduğunu kabul ederse mutlu olacak, tüm onu etkileyen etkenlerden sıyrılıp sadece temiz ve saf şekilde arayacak... Kabul etmeyip mükemmelim diyenler, o inanılmaz mükemmelikleri hiçlikleriyle karşılaştıklarında anlayacaklar gerçekleri... Kısacık mutluluklarına gülecekler bu farkındalığın ardından... Ağlamak yok aynada gördüğünün aslında bir hiç olduğunun ama aslında kendisinin mükemmel olduğunu anlayacak...

Ne olacak sanıyordunuz tabii ki cezalandırılmayacaksınız, size mükemmel bir hiç olduğunuz tabii ki gösterilecek, sadece bu hiçliğin bilgi sonsuzluğunda küçücük bir hiçken farketmenin hazzına varamayacaksınız ve bütün yokluğunuz boyunca bununla yaşayacaksınız.

İnsan SEN MÜKEMMEL BİR HİÇSİN! Neleri başarabileceğinin farkında değilsin, anladığında diğerlerinin söylediklerinden sıyrılıp hiçliğine kavuşacaksın... Aynada hiçliğini gör, ve o hiçliği yansıtan gerçek mükemmelliğe şükret...

Mutluluğu aramakta ara elbet bir gün anlarsın ne kadar mükemmel bir hiç olduğunu...